Konsultacje projektu założeń nowego modelu dystrybucji przygotowanego przez UKNF

W ramach głównych celów projektowanego modelu dystrybucji UKNF wskazuje w szczególności ograniczenie praktyk polegających na obciążaniu aktywów klientów nadmiernymi lub nieproporcjonalnymi kosztami i opłatami, promowanie usługi doradztwa inwestycyjnego oraz zapewnianie klientom szerokiego dostępu do instrumentów finansowych.

Projektowany model dystrybucji obejmuje pożądane przez UKNF skutki implementowania tzw. pakietu MiFID II w działalności dystrybutorów. W pierwszej kolejności proponowany nowy model odnosi się do kwestii tego, kto powinien ponosić opłaty z tytułu świadczenia przez dystrybutora usług dodatkowych lub poprawiających jakość świadczonych usług. Oczekiwanym przez organ nadzoru rozwiązaniem jest wdrożenie przez dystrybutorów modelu wynagradzania, w którym klient będący odbiorcą wskazanych powyżej usług, bezpośrednio ponosi koszty tej usługi (płatność odrębna, bezpośrednio na rzecz dystrybutora). Jednocześnie UKNF proponuje możliwe sposoby dokonania przez klienta płatności za usługi – w formie cyklicznej płatności gotówkowej, stałego zlecenia zapłaty z rachunku bankowego czy świadczeń pieniężnych przekazywanych przez fundusz lub towarzystwo dystrybutorowi w wyniku realizacji cyklicznego zlecenia. Model ten powinien ponadto uwzględniać zasadę proporcjonalności, realizowaną przez dostosowanie wysokości i zakresu opłat do wysokości inwestycji klienta. Urząd podkreśla, że stosowanie modelu wynagradzania opartego na bezpośrednich płatnościach klienta nie podlega reżimowi zachęt.

W przedstawionym dokumencie UKNF aprobuje ponadto wliczanie określonych grup kosztów operacyjnych do kwoty zachęt – jednocześnie informując o prowadzonych w tym zakresie konsultacjach z towarzystwami oraz dystrybutorami dotyczących zasad i typów kosztów, których wliczenie do zachęt jest możliwe. Zapowiada także doprecyzowanie pojęcia ,,szeroki zakres instrumentów finansowych’’ stanowiącego podstawę do wypłaty zachęt przy usłudze doradztwa inwestycyjnego.

Ostatnia część przekazanego do konsultacji dokumentu odnosi się do tzw. marżowości zachęt. UKNF co do zasady nie sprzeciwia się kalkulacji wysokości płatności stanowiących zachęty z uwzględnieniem marży dystrybutorów, pod warunkiem zapewnienia przez dystrybutora proporcjonalności marży do korzyści, które usługi przynoszą klientowi oraz braku negatywnego wpływu wysokości marży na interesy klienta. Nadzorca poinformował o planach doprecyzowania stanowiska dot. zachęt z 21 grudnia 2018 r., w tym także w odniesieniu do kwestii kosztów wliczanych do zachęt.

Wraz z przekazaniem projektu nowego modelu dystrybucji, UKNF zwrócił się z prośbą o przekazanie do dnia 20 listopada 2019 r. do właściwych izb zrzeszających dystrybutorów (IDM/IZFiA/ZBP) uwag do projektowanego modelu oraz następujących informacji:

1) listy kosztów, których wliczenie dystrybutorzy uznają/nie uznają za zasadne, przy szacowaniu wartości usługi doradztwa inwestycyjnego czy zapewnienia dostępu do szerokiego zakresu instrumentów,

2) wskazanie kryteriów, na podstawie których dystrybutorzy uznają zakres instrumentów finansowych za szeroki,

3) informacji w jaki sposób i oparciu o jakie założenia jest dokonywana ocena wymiernej korzyści uzasadniającej wypłatę zachęt.